Gedichten

Schuifelende voetstappen....

Schuifelende voetstappen….

 

Het boek van de geschiedenis

Kent zwarte bladzijden vol rouw

Met mensonwaardig handelen

Onder de vlag van rood, wit, blauw.

 

De schuifelende voetstappen

Laten nog steeds hun echo na

In een weerklank zonder einde

Méér dan 7 decennia.

 

Afgenomen levensruimte

Voor dragers van de Joden ster

Hun lot, wreed en cru bestempeld

In oorlog lijkt de Vrede…..ver.

 

Een steen spreekt van verandering

Zij zullen nooit vergeten zijn

Hún naam weerspiegeld een bestaan

Als monumentje in het klein.

 

Onnoembaar is de Eeuwige

Die elke ziel omsluit, omarmt

Vrede in het hart gedragen

Is het SHALOM, dat ons verwarmt.

 

Achtergelaten sporen....

Achtergelaten sporen…..

De achtergelaten sporen

leveren bewijs van het bestaan

teken van geleefde levens

momenten om bij stil te staan.

Zichtbaar wordt een zwart verleden

gekerfd in onuitwisbaar schrift

een herdenkingssteen met namen

een monument als vrijheidsgift.

In de straten, bij de huizen

daar waar hun leven werd ontwricht

zijn uiteengevallen sporen

terug gebracht, en weer in zicht.

De tijd wordt even stil gezet

voor eerbetoon, en uit respect

SHALOM, tot in de eeuwigheid

waar ware vrede, wordt ontdekt.

Regina Kikkert

Weggevaagde voetstappen....

Weggevaagde voetstappen….

 

Zomaar, plotseling verdwenen

uit het straatbeeld, uit de tijd,

opgehaald en afgevoerd

een lege plaats, werd werkelijkheid.

 

De weggevaagde voetstappen

zijn hartverscheurend, vol tragiek,

waar woorden ontoereikend zijn

spreekt dit moment, als symboliek.

 

Mensen…teruggebracht in “heden”

ontroerd…voelt dit moment van “nu”,

ons samen zijn, en het herdenken

maakt ruimte, voor elk, individu.

 

Zovelen levens verloren

over de grens van eindigheid,

hun ziel rust bij de Eeuwige

hun SHALOM…. kent vredestijd.

 

Van een gruwelijk verleden

genadeloos, gedeporteerd,

tot aan hun namen in de steen

uit eerbied, met respect, geëerd.

Stemmen van toen....

Stemmen van toen……

 

Heldenaren, stadsgenoten,

een man, vrouw, kind, uit onze straat

plots opgehaald en afgevoerd

als gruwelijke oorlogsdaad.

 

Levensrecht werd afgenomen

een grauwe sluier, dreigend zwart.

Vandaag herdenken we met eer,

hun licht…..gedragen in het hart.

 

Voor even wordt de tred vertraagd,

verschijnt een beeld, gegrift in steen.

Door stemmen uit het verleden,

klinkt daar hun naam weer, als voorheen.

 

Het geeft de mens, identiteit,

méér dan een naam of een gezicht,

daar waar de liefde heeft gewoond

komt hun bestaan, vernieuwd in ’t licht.

 

Zij rusten bij de Eeuwige,

in volledige vredestijd,

daar is het duister verdwenen,

SHALOM…..tot in Oneindigheid.

 

Regina Kikkert